Hardheid van edelstenen

Hoe wordt de hardheid van edelstenen gemeten?

Hiervoor wordt de hardheidsschaal van Mohs gebruikt. Deze schaal geeft de relatieve hardheid van een mineraal aan, dat wil zeggen de hardheid t.o.v. van de hardste mineraal diamant. Want pas als je stenen met elkaar vergelijkt,  kan je er een waarde aan toekennen.

De hardheid van een steen bepaalt naast de zeldzaamheid en kleur ook de waarde. Diamant is het mineraal dat het meest hard is en prachtig straalt, het kan echter alleen maar worden geslepen met behulp van andere diamanten. Door het aanbrengen van facetten wordt de glans prachtig zichtbaar.

Hardheidsschaal van Mohs

De schaal van Mohs met een waarde van 1 tot 10 werd in 1812 ontwikkeld door Friedrich Mohs. En wordt nog steeds gebruikt. 10 staat voor de meest harde steen zoals diamant, de lage waardes 1 tot 5 voor zachte stenen zoals calciet, turkooi en chrysocolla.

De hardheid wordt vastgesteld door de hardheid te vergelijken met die van de hardste edelsteen, nl. diamant. Met een stukje diamant wordt gekrast op de te meten steen, eerst met heel weinig druk, dan met wat meer kracht. Hoe snel de kras verschijnt, bepaalt de hardheid. Bij een zachte steen zoals calciet zal eerder een kras zichtbaar worden ( al met zachte druk op de steen) dan bij een harde steen zoals smaragd.

De hardheids meting kan ook worden verricht met een sclerometer. Dit is een toestel waarmee met een diamanten punt een steeds grotere druk via op de te testen mineraal wordt uitgeoefend. De druk waarbij er een kras ontstaat, is evenredig met de hardheid.

Er is een onderverdeling tussen zacht, hardzacht en hard.

• HARD                   Schaal 7, 8, 9 en 10
• HALDZACHT       Schaal 6
• ZACHT                 Schaal 1, 2, 3, 4 en 5

Zie voor uitgebreide informatie en een onderverdeling per nummer wikipidia